Postanowiłam dziś napisać trochę o moim pobycie w Atenach. Mimo, ze było to już 3 miesiące temu pamiętam wszystko bardzo dokładnie.

Przyjeżdżając do Aten, znalazłam zakwaterowanie niedaleko Akropolu, razem z dwoma Włoszkami, które również jechały na ten program. Pamiętam, że gdy pierwszego dnia wyszłyśmy na zajęcia o godzinie 7 rano, myślałam, że już będzie gorąco, więc ubrałam się w lekką sukienkę. Ale o dziwo, wcale nie było gorąco! Wierzcie lub nie, ale zmarzłam wtedy! Oczywiście pierwszy dzień musiał być pełen przeszkód… Mimo, że wiedziałyśmy, że metro strajkuje i wyszłyśmy wcześniej spóźniłyśmy się półtorej godziny.

Wejście do autobusu wyglądała jak walka o przetrwanie! Minęły Nas dobre 3 autobusy, zanim udało nam się wejść. Następnie dojechałyśmy na główny plac w Atenach, nazywany ” Syntagma ” i stamtąd musiałyśmy iść jakieś 15 minut na kolejny autobus. Ten autobus (gr. Λεοφορείο) na szczęście nie był tak obłożony, ale jechał dobre 20 minut. Czasem miałam wrażenie, że ten autobus w trakcie podróży się rozleci. Albo zabierze jakieś auto ze sobą, ponieważ uliczki w Atenach są bardzo wąskie, a Grecy parkują gdzie im wygodnie… W końcu jednak udało nam się dotrzeć na zajęcia, gdzie pierwszego dnia miałyśmy przywitanie i test – 120 pytań plus do napisania mała rozprawka. Po dwóch dniach miałyśmy wyniki trafiłam do grupy A2.

Pamiętam jakim problemem było dla mnie rozmawianie po grecku. Jedna z Włoszek mówiła po angielsku, więc pierwsze dwa tygodnie wolałam mówić po angielsku. Ale na szczęście druga Włoszka nie znała angielskiego i to zmuszało mnie to mówienia po grecku i otwierania się na ten język. Teraz, ciężko jest mi mówić po angielsku, ponieważ wplatam greckie słowa :D. Cóż za odmiana!