Dzisiaj zabiorę was na mityczną Limnos. Skąd w ogóle wzięła się nazwa wyspy? Początki sięgają czasów Homera. Lijon (gr. Λήιον) oznacza pole, które jest posiane. Druga wersja to połączenie dwóch słów: Lijis (gr. ληίς) i Milon (gr. ’μῆλον), które można przetłumaczyć jako wyspa owczych stad.

Mieszkańcy Limnos już od czasów starożytnych zajmowali się uprawą zbóż i hodowlą zwierząt. W czasach klasycznych wyspa była dla Aten jednym z głównych dostawców zboża. Jednak nie tylko w starożytności czerpano z dobrodziejstw Limnos. Korzystano z nich też w czasach bizantyjskich.
Limnos miała też inne nazwy.

Anamoeesa – nawiązując do silny uch wiatrów, które nawiedzały wyspę.

Aithaleia, Aithalia – od dymu wydobywającego się z wulkanu, który dziś nazywa się Mosichlon.

Pierwsi mieszkańcy wyspy, których Homer nazywa Sinitians przybyli z Frygii i byli nieokiełznani, niegościnni (gr. Agriofonoi). Umiłowali sobie boga Hefajstosa, a ten w zamian nauczył ich sztuki przetwarzania metalu. Chcąc podziękować bogu, nadali jednemu z polis nazwę Hefajstia.

Mieszkańcy wyspy czcili Kabirów – potomków Hefajstosa, których spłodził z nimfą Kabejro. Ich kult był bardzo tajemniczy, prawdopodobnie na Limnos dotarł z Samotraki.

Winorośla rosnące na wyspie łączy się z Dionizosem. Minos, któl Krety wysłał króla z miasta Fajstos – Radamantysa ze zwiadem na wyspy Egejskie. Kiedy dotarł na wyspę, postanowił ofiarować ją jednemu ze swoich strategów – Toasowi, który był synem Dionizosa i Ariadny. Toas nauczył tutejszych mieszkańców uprawy winorośli. Król Kreteus postanowił oddać swoją córkę, Myrinę, Toasowi za żonę. Jej imieniem nazwano stolicę wyspy.

Podczas panowania Toasa kobiety z Limnos zaniedbały kult Afrodyty, która postanowiła je ukarać. W jaki sposób? Kobiety wydzielały z siebie okropny zapach. Przeszkadzało to mężczyznom, którzy bardzo szybko sobie poradzili. Przywieźli z Tracji nowe kobiety. Mieszkanki Limnos nie poddały się, zaplanowały zemstę. Zrzuciły wszystkich mężczyzn i młodych chłopców do morza. Niektórzy mówią, ten mord dokonał się w jednej z okolic nazywanej Androfonio, dzisiejszej Androni.

Dla innych zagadką jest, jak kobiety mogły zwabić w pułapkę jednoczeście wszystkich mężczyzn. Jedna z teorii mówi, że zaaranżowały święto, na którym ich upiły. Z mordu ocalał tylko jeden mężczyzna – Toas, którego córka ukryła w jednym glinianych dzbanów. Wrzuciła go do morza, a sama wstąpiła na tron.

Kobiety pozbyły się Limnijskich mężczyzn, ale zgodziły się przyjąć Kreteńskich żołnierzy Toasa jako nowych mieszkańców wyspy. Mord na mężczyznach i wesele kobiet Limnijskich symbolizują zmianę żywiołów.

Druga wersja mitu wspomina o Argonautach, którzy przybyli na wyspę w drodze na Kolchidę. Początkowo kobiety nie zgodziły się, aby mężczyźni zacumowali w porcie. Bały się ograbienia i postanowiły z nimi walczyć. Ostatecznie jednak zgodziły się ich przyjąć pod jednym warunkiem. Argonauci zadowolą wszystkie kobiety niezależnie od wieku i wyglądu. Zgodnie z mitem tego zażyczyła sobie Afrodyta.

Argonauci pozostali na wyspie wiele lat zostawiając potomków i tworząc w ten sposób nowe pokolenie. Królowa Hypsipile zakochała się w Jazonie, z którym miała dwóch synów Toasa i Euneosa.

Również na Limnos przebywał Filoktet, mityczny król Tesalii. Jak znalazł się na wyspie? Według jednej z wersji podczas wyprawy na Troję, władca zatrzymał się na jednej z wysp by złożyć ofiarę. Wtedy też ukąsił go w palec u nogi wąż. Filoktet dopłynął do Limnos, ale nie miał siły na dalszą podróż i postanowił Ukryć się w jaskini. Przez wiele lat próbował wyleczyć ukąszenie za pomocą limnijskiego błota, które miało mieć właściwości zdrowotne.

Na pewno znalazłabym jeszcze więcej odniesień do mitologii, ale myślę, że na ten moment wystarczy.